Fantazja napisał/a:
Kocham. *.*
Koszykówka zawsze była, jest i podejrzewam, że jeszcze długo będzie moim ulubionym sportem. Ale nie na w-f-ie - co to, to nie. Dziewczyny z mojej klasy w większości nie przepadają za koszykówką i nie potrafią zbyt dobrze grać, tak więc jedynie można się na takiej lekcji ubiegać i liczyć na to, że się uda wrzucić te parę koszy i wygrać. Nie, na w-f-ie grać nie lubię. Ale za to na SKS-ie... Tam to jest dopiero gra. Na te zajęcia czekam specjalnie dwie godziny lekcyjne i, tak, chce mi się czekać. Tam chodzą te dziewczyny z mojej szkoły, które naprawdę lubią i umieją grać w koszykówkę, nie ma tam bezsensownej bieganiny, tylko gra prawdziwie zespołowa. A wtedy to jest przyjemność, nie męka. I mimo że raczej nie jestem jedną z tych zawodniczek, o które dziewczyny są gotowe się pobić, żeby mieć je w drużynie, lubię tę grę.


Co do w-f-u się zgodzę, ale do zawodów już nie, bo właśnie w nich jest ten cały urok. Byłam na gminnych dwa lata temu, w poprzedniej szkole, pamiętam je bardzo dobrze i wspominam bardzo przyjemnie. Wszystkie drużyny żarły się ze sobą na boisku, starając wbić te parę koszy, adrenalina skakała, wyzwiska padały, kibice ryczeli na całego... No a ja po naszym meczu mam 'miłą' pamiątkę w postaci paru blizn na rękach. ^^ Po prostu jakaś dziewczyna z przeciwnej drużyny podłożyła mi nogę, popchnęła i takim to sposobem przejechałam się dłońmi i kolanami po betonie. Ale w końcowej fazie meczu, gdy nasza przegrana była już bardziej niż wiadoma, mimo plastrów na obu rękach i tak wbiegłam na boisko. Nie po to trenowałam cały rok, żeby na zawodach pograć trzy minuty i zejść, bo jakaś jędza chciała mnie wyeliminować. ;P

Ulubiona drużyna? Nienawidzę oglądać meczów w telewizji i nigdy mi się to nie zdarzyło, więc takowej nie posiadam. ;P

Jestem chora na wf a jak słyszę, że gramy w koszykówkę to już mnie na pewno nikt na lekcji nie zobaczy.