Serio, nie jestem szacowna.

Jeśli chodzi o potterowskie podróże w czasie jestem zwolenniczka teorii Nakago (Mirriel). Pozwolę sobie zacytować:

Dobrze, przyznaję, mój błąd. Zacytowałam tylko urywek myśli Nakago, licząc, że Pan się połapie.


Chwileczkę. Hardodziob nie umarł. Harry i Hermiona cofnęli się, żeby być w dwóch miejscach w tym samym czasie, jednak oni byli w dwóch miejscach w tym samym czasie jeszcze zanim się cofnęli. Wiemy to np. z tego, że patronus Harry'ego uratował go przed dementorami jeszcze zanim się przenieśli wstecz. Zatem - trójca jest świadkami jak kat przychodzi po hipogryfa, wydaje im się, że egzekucja się dokonała, ale to, co biorą za odgłos ścięcia hipogryfowi głowy, jest efektem frustracji kata, a dziki krzyk Hagrida to odgłos radości. Hardodziob nie umiera. Tak samo Syriusz. W momencie, gdy się cofają jest żywy. Swoją drogą, nigdy nie miał być martwy, a jedynie pocałowany przez dementora.

Od podszewki. A kacia frustracja? Proszę:

Szczur piszczał jak oszalały, ale nie aż tak, żeby zagłuszyć głosy dobiegające z ogrodu Hagrida. A potem nagle wszystko ucichło i w tej ciszy rozległ się najpierw świst, a potem głuche uderzenie topora.
Za HPiWA, wydanie z 2001. Str. 346.

A potem usłyszeli za sobą dziki skowyt.
- To Hagrid - mruknął Harry.
Tamże, str. 347.

Dodałam fragment o skowycie Hagrida, żeby nie było wątpliwości. Nie jestem ekspertem, ale czy, gdyby hipogryf został ścięty, uderzenie byłoby głuche?


Zauważ, że oni nie wiedzieli, że Hardodziob nie żyje, dlatego się cofnęli. Odnoszę okropne wrażenie, że przekręca Pan to, co mówię.

PS. Mogę mieć prośbę? Abstrahując od tego czy istotnie jestem szacowna, mógłby Pan pomijać ten epitet? Jakoś nieswojo się z tym czuję. ^^

To, zaiste, wspaniałe.



Proszę mi tylko wytłumaczyć jedno. Jeśli Wasza wersja jest poprawna, jakim cudem Potter i Hermiona zdołali się przenieść w czasie, skoro, zgodnie z Waszymi zapewnieniami, że nie byli w dwóch miejscach w jednym czasie, Potter powinien być praktycznie martwy (dokładnie nie mieć duszy, ale monsieur Swidrygajlow nie widzi większej różnicy). Jak to jest? Trójka wychodzi z chatki Hagrida, potem mamy wszystkie świsty, głuche uderzenia i skowyty; Parszywek ucieka Ronowi, gonią go, trafiają do Wrzeszczącej Chaty, bla bla bla; wychodzą z niej, Lupin się przemienia, ogólne zamieszanie; Harry i Syriusz są nad jeziorem i wtedy:

Lecz nagle wokół szyi Harry'ego zacisnęła się para silnych, wilgotnych i zimnych rąk. Ciągnęły jego głowę do góry... czuł lodowaty oddech... A wiec najpierw chcą pozbyć się jego... Cuchnący oddech... jęk matki w uszach... Umrze, słysząc ten krzyk...
HPiWA, str. 400/401.

Według keritza jest tak, że:


Ja mówię, że nie byliby w stanie przenieść się w przeszłość i zwyczajnie zastąpić jednej historii, drugą, bo w pierwszej Złoty Chłopiec był już roślinką. Powiedzcie mi jak roślinka przenosi się w czasie i jak roślinka rzuca patrunusa, żeby uchronić siebie zanim-roślinkę przed staniem się roślinką. Tylko to.

PS.


Nie mam serca pozbawiać Pana tej przyjemności.

Wybacz. ^^


Snape był nieprzytomny po trafieniu potrójnym Expelliarmusem. A nawet gdyby oprzytomniał, miałabym duuuże wątpliwości czy ratowałby Syriusza. Potter'a, owszem. Ale Snape nienawidził Blacka, chciał go przekazać w ręce dementorów, więc nie sądzę, że uchroniłby go przed nimi nad jeziorem. Tylko Potter ma takie chore pomysły, żeby oddawać złoczyńców władzom.


Przecież my tylko dyskutujemy. Pokojowo. ;)

Tak, Złoty Chłopiec z pewnością olałby swojego odnalezionego ojca chrzestnego, perspektywę nowego życia u jego boku i poszedłby podziwiać zachód słońca.

W WA przyszłość determinuje przeszłość - Potter w przyszłości cofnął się w przeszłość i uratował się, co zmusiło go potem do cofnięcia się w czasie i uratowania samego siebie. Gdyby w przyszłości nie użył zmieniacza czasu i nie uratowałby się, nie mógłby użyć go w teraźniejszości, cofnąć się w przeszłość i się uratować. Moment użycia zmieniacza czasu determinuje wygląd wydarzeń sprzed jego użycia.

Albo patrzymy na czas z punktu widzenia wydarzeń w książce i wtedy mamy wszystko po kolei - chatka Hagrida, Trójca wychodzi, świst, skowyt, Parszywek ucieka itd... (wybaczcie, daruję sobie i Wam przytaczanie wszystkich wydarzeń jeszcze raz); albo wyobrażamy sobie piękną oś czasu, minuta po minucie i na niej Harry jednocześnie wyczarowuje patronusa i jest przez niego ocalony. Jest w dwóch miejscach w tym samym czasie zanim się cofnął, bo to się stanie jakieś dwie godziny później. To się dzieje jednocześnie - Potter przeżył, bo rzucił zaklęcie patronusa, a rzucił je, bo przeżył. Na tej zasadzie zmieniacz czasu nie zmienia przeszłości, bo, gdy zostaje użyty, to, co dzięki niemu miało być zrobione, już się stało. Ale, gdyby go nie użyli, wydarzenia mogłyby potoczyć się inaczej - wybawcą znad jeziora mógłby być duch Jamesa, ktoś do niego podobny, czyim patronus był jeleń...


Ignorując pierwszą trudność, czyli to, że Snape był nieprzytomny i nie mógł uratować Potter'a i Blacka ani żadnego z nich z osobna; powiedz mi, co się z nim stało, gdy Potter i Hermiona cofnęli się w czasie, nagle stwierdził "Och, jednak nie będę ratował nieprzytomnej gwiazdy Gryffindoru, widzę, że sam przybył z przyszłości i siebie uratuje"? Jakim cudem Potter-z-Przyszłości idealnie zastąpił poprzedniego wybawcę, ratując Pottera-z-Przeszłości w dokładnie taki sam sposób jak nieznajomy (w dokładnie tym samym momencie, z dokładnie tego samego miejsca)? I jeszcze patronusem w postaci jelenia (łanię z jeleniem pomylić dość ciężko).

Dobrze, zgodnie z pańskim życzeniem wracam do jednego poprzednich postów i pytań, które poprzednio pominęłam, żeby przejść do kwestii istotniejszych.


Nie wiemy czy hipogryf zginął, bo nie wie tego bohater, o którego się opiera narracja. Z tego opisu możemy wnioskować, że Hardodziob przeżył, jak również, że jego głowa została odseparowana od ciała. Racja leży po środku. Ok. Do momentu, gdy nie dowiedzieliśmy się, co się stało. Ja nie rozpatruję podróży w czasie z punktu widzenia bohaterów, tylko globalnie, na osi czasu. A na niej mamy wyraźnie, że w momencie, gdy Trójka myśli, że hipogryf nie żyje, Harry i Hermiona właśnie z nim uciekają, więc Hardzodziob nie zginął.


Poddaję w wątpliwość jedynie to czy zmieniacz czasu rzeczywiście coś zmienia. Ja mówię inaczej. Zmieniacz czasu nie zmienia toku wydarzeń bieżących, ale gdyby nie został użyty rzeczywistość byłaby inna.


Dopóki nie dowiadujemy się, że to Potter wyczarował patronusa mógł to zrobić każdy, ok. Ale, skoro wiemy, że zrobił to Potter to musiał zrobić Potter. To jest w książce. Harry czeka do ostatniego momentu na swojego wybawcę, za którego uważa Jamesa i nagle uświadamia sobie, że widział siebie samego. Rowling tworzy nam pętlę czasową - Potter widział, że uda mu się wyczarować patronusa, ponieważ "już to robił".


Co mamy? Potter używa zmieniacza czasu - przyczyna. Potter ratuje się nad jeziorem - skutek. Jeśli przyczyna jest w przyszłości, a skutek w teraźniejszości to ta przyczyna musi mieć miejsce, bo skutek już nastąpił. Gdyby Hermiona zgubiła zmieniacz, gdyby stało się cokolwiek co zapobiegłoby podróży w czasie, nie odbyłaby się ona, a Potter leżałby bez duszy na brzegu jeziora. Ale z drugiej strony wiemy, że Potter użył zmieniacza czasu i wyczarował patronusa, zatem Hermiona nie mogła go zgubić, bo skutek jego użycia już się wydarzył.

Z mojej strony to koniec dyskusji, napisałam wszystko, co chciałam napisać i przedstawiłam swoją teorię na temat wydarzeń z książki. Jeżeli ktoś mi poda inną, sensowną, nie pachnącą malkontenctwem, jestem skłonna ją przemyśleć. Tej wymiany postów nie chcę ciągnąć, bo zapewne przerodziłaby się ona w kłótnię, a to nie na moje nerwy.

Pozdrawiam, monsieur Swidrygajlow.