Dom:Gryffindor Ranga: Goblin Punktów: 27 Ostrzeżeń: 0 Postów: 12 Data rejestracji: 12.07.15 Medale: Brak
stracił właściwie całą rodzinę i wiele osób które znał i cenił w swoim życiu np. Fred, Lupin i wszystkich innych... mnie strasznie go żal bo nie wiem jak bym się czuła gdybym tyle przeszła...
Dom:Gryffindor Ranga: Animag Lew Punktów: 545 Ostrzeżeń: 0 Postów: 123 Data rejestracji: 07.11.15 Medale: Brak
To prawda, że Harry wiódł od młodości bardzo niezwykłe życie, w dodatku pod ciągłym zagrożeniem ze strony Lorda Voldemorta oraz śmierciożerców. Mimo wszystko nie mam pojęcia dlaczego, ale raczej prawie nigdy nie było mi go żal. Ale dobrze, że przynajmniej jako dorosły człowiek mógł nareszcie wieść spokojne życie. Ale cóż, gdyby jego rodzice żyli, pewnie nie byłby tak sławny, nie wiadomo, czy zaprzyjaźniłby się z Ronem i Hermioną, czy miałby tyle przygód. Po prostu byłby normalnym dzieckiem z czarodziejskiei rodziny. Z jednej strony żyłoby się mu lepiej, ale z drugiej... wątpię czy gdyby chciał, zmieniłby czas. Na jego miejscu nie chciałabym go zmienić po przeżyciu tylu niezwykłych przygód i poznaniu wyjątkowych ludzi.
__________________
,,A kiedy upadniesz, ja będę przy Tobie.
~podłoga "
Dom:Slytherin Ranga: Młody Czarodziej Punktów: 790 Ostrzeżeń: 0 Postów: 140 Data rejestracji: 01.08.14 Medale: Brak
Mnie również prawie nigdy nie było żal Harry'ego, no może tylko w niektórych sytuacjach. Smutno mi było, gdy ktoś opowiadał o swoich rodzicach, a Harry nie miał o czym opowiadać. Dlaczego? Ponieważ sama mam sporo koleżanek i kolegów, którzy stracili przynajmniej jednego rodzica i wiem jak oni się z tym czują. Na co dzień dają sobie radę, jednak przy głębszej rozmowie nie potrafią się z tym pogodzić. Żal mi było również Harry'ego, gdy zginął Syriusz. Jedyna osoba, która mu została i z którą miał szansę, aby stworzyć w miarę normalną rodzinę, nagle znika. Natomiast nie było mi go żal z powodu Dumbledore'a. Mianowicie denerwowało mnie trochę w siódmej części, że Harry cały czas żałuje jego śmierci, miałam wrażenie, że bardziej, niż Syriusza. Dumbledore nia miał obowiązku opowiadania Harrry'emu o jego rodzinie, przecież to jego prywatna sprawa. Jeśli chodzi o inne rzeczy, których Dumbledore nie wyjaśnił Harry'emu, to chyba proste, że gdyby mu powiedział, że musi zginąć, to by raczej nie szukał z takim zapałem horkruksów, prawda? Przecież on nie wiedział, że jest siódmym horkruksem, więc mógł się od razu poddać i uciec razem z Dursleyami bądź też ukryć się gdzieś samotnie. Wiem, że tego było dużo więcej, ale mimo wszystko denerwowało mnie to, że Harry traktował Dumbledore'a niemal jak swojego ojca. A co do mieszkania z Dursleyami, to może nie było sielanki, ale chyba to lepsze, niż sierociniec.
__________________
wątpię czy gdyby chciał, zmieniłby czas. Na jego miejscu nie chciałabym go zmienić po przeżyciu tylu niezwykłych przygód i poznaniu wyjątkowych ludzi
Sorry, ale muszę to skomentować. Fakt, że Harry stał się sławny tylko dlatego, że był jedynym człowiekiem, który przeżył atak śmiertelnego zaklęcia. Ale też nikt, NIKT normalny nie zamieniłby możliwości życia w pełnej szczęśliwej rodzinie na jakieś tam przygody. Bez przesady. Obraz, jaki Harry zobaczył w zwierciadle Ain Eingarp pokazał dobitnie, czego tak naprawdę brakuje mu w życiu i co jest dla niego najważniejsze. A przecież wtedy znał już Rona i Hermionę, miał za sobą wspaniałe przygody w Hogwarcie. Serio uważasz, że nie zrezygnowałby ze swojego przeznaczenia, według którego miał zginąć, na szczęśliwe beztroskie życie z rodzicami u boku? Oczywiście, że nie wiadomo, czy poznałby Rona i Hermionę, ale z drugiej strony - dlaczego tak miałoby się nie stać? Przecież i tak poszedłby do Hogwartu jako jedenastolatek i uczył się z tymi samymi osobami na roku. Ron i Hermiona nie zaprzyjaźnili się z nim dla sławy i myślę, że jako zwykły chłopak, nadal wpadałby w tarapaty u ich boku.
__________________
Everything is catching up with me
I awake to find I'm not at all where I should be
And it feels I'm getting to the end
And it's hard to figure out what's real and what's pretend
***
I look inside myself and see my heart is black
I see my red door and it has been painted black
Maybe then I'll fade away and not have to face the facts
It's not easy facin' up when your whole world is black
***
Ten świat to kompilacja chwil, koegzystencja wad, a w nim
My wciąż zadeptujemy się, liczę się tylko ja, nigdy Ty
Ja chcę zatrzymać się
Ten czas może surowy jest, lecz daje więcej, niż zabiera nam
A my realizujemy plan, jutro ważniejsze jest, niż to co jest teraz
Czy wiesz, że teraz jest twój czas, by krzyczeć?
Ten jeden raz niech zadrży świat
Dokładnie teraz trwa twe całe życie
Kolejnych szans chwilowo brak...
"Hogsmeade.pl" is in no way affiliated with the copyright owners of "Harry Potter", including J.K. Rowling, Warner Bros., Bloomsbury, Scholastic and Media Rodzina.
Administratorów: 8
