---

Na imie mam Pola i bardzo mi się to podoba, problem pojawia suę tylko kiedy na matmie (moja matematyczka jest hmm.. powiedzmy, że nie zawsze nad sobą panuje) przysypiam, zabawiam się w rozkręcanie ławki bądź inną radosna twórczość i słyszę nad uchem głos nauczycielki - Pola - podrywam się przerażona, a ona ze stoickim spokojem kończy - trójkątów obliczamy... ;) Cała klasa ma ze mnie polew ;D. A miałam być Borysem i jeszcze sporo po moim urodzeniu rodzina nie mówiła np. wózek Polusi, tylko wózek Boryska (trauma na całe życie?).

PS.A mama wahała się jeszcze między Dagny, a Kaliną dla dziewczynki, ale wybrała Polę i jestem Polą po Poli Raksie, bo tata jak mnie meldował to ją podał jako przykład, że nie wymyślił sobie sam takiego imienia.