---

Brat, młodszy o lat 6, których sam liczy sobie 7.
Piekielnie rozpieszczony, oczko w głowie rodzicieli.
Nie umiem się z nim normalnie porozumieć, a wyperswadować coś idzie tylko przekupstwem, bo mam u niego zerowy autorytet.
Może [a nawet raczej na pewno] ocieplenie stosunków przyjdzie z wiekiem, ale póki co to denerwuje mnie niezmiernie [i chyba vice versa], cierpliwości do małych dzieci nigdy nie miałam, a przy takim przypadku i najwytrwalszym puściłyby nerwy.