Sprawy niewyjaśnione cz. 2
Dodane przez Hogsmeade_pl dnia 13 August 2008 12:21
Postanowiłem napisać drugą i ostatnią część moich pytań i przemyśleń związanych z ostatnią częścią przygód Harry'ego Pottera.
Zacznę od końca, czyli od Epilogu. Mam niejasne wrażenie, że zostało nam tam naprawdę mało wyjaśnione. Na przykład: kto jest żoną Dracona? Do jakich domów trafiły dzieci bohaterów? Niektórych to bardzo interesuje, ale niestety...
Zaciekawił mnie także rozdział zatytułowany King's Cross. Harry znalazł się w jakiejś dziwnej otchłani między życiem, a śmiercią (jak sama Rowling powiedziała). Rozmawiał tam z byłym dyrektorem, a ten powiedział mu, że Voldemort zabił tylko cząstkę swojej duszy ukrytej w Harrym.
"- Pozwoliłem mu się zabić , tak?
- Tak, pozwoliłeś - zgodził się Dumbledore, kiwając głową. – No, dalej.
- Więc ta cząstka duszy, która była w mnie...
Dumbledore kiwał głową jeszcze bardziej entuzjastycznie, zachęcając go uśmiechem, by mówił dalej.
- ... umarła?
- Och, tak! Tak, on ją zniszczył. Masz całą, nienaruszoną duszę, która należy tylko do ciebie, Harry."
Ale dlaczego tak się stało? Dlaczego nie zniszczył Harry'ego, tylko kawałek swojej duszy? Nie mógł? Ale dlaczego? Bardzo chciałbym to wiedzieć, ale żadna racjonalna odpowiedź nie przychodzi mi do głowy.
Zdziwiła mnie też 'wielka' miłość Severusa do Lily. Skoro poświęcił wszystko, żeby ratować jej syna, kłamał przed samym Voldemortem, wiedząc co się z nim stanie, kiedy prawda wyjdzie na jaw, to dlaczego w szkole nie mógł dla niej poświęcić przyjaźni ze śmierciożercami? Skoro kochał czarną magię bardziej niż Lily, to przecież nie narażał by się dla Dumbledore'a i dobra Harry'ego. Trochę to pogmatwane...
Bardzo zainteresował mnie moment, w którym Harry i Ron rzucili się na Glizdogona w lochu Malfoyów.
"- Cofnąć się - usłyszeli głos Glizdogona. – Cofnąć się od drzwi. Wchodzę.
Drzwi otworzyły się. Przez ułamek sekundy Glizdogon na pustą piwnicę, oślepiony blaskiem trzech miniaturowych słoń zawieszonych w powietrzu. Potem Harry i Ron rzucili się na niego. Ron złapał go za rękę z różdżką i wykręcił ją do góry, Harry zatkał mu dłonią usta. Walczyli w milczeniu. Z różdżki Glizdogona sypały się iskry, jego srebrna ręka zacisnęła się wokół gardła Harry'ego.
- Co tam się dzieje, Glizdogonie? - zawołał z góry Lucjusz Malfoy.
- Nic! – odkrzyknął Ron, całkiem nieźle naśladując skrzekliwy głos Glizdogona. - Wszystko
w porządku!
Harry tracił dech.
- Chcesz mnie zabić? - wykrztusił, próbując uwolnić się z ucisku metalowych
palców. - Po tym, jak uratowałem ci życie? Jesteś mi coś winien, Glizdogonie!
Srebrne palce zwolniły ucisk. Harry nie spodziewał się tego. Zdumiony oderwał rękę Glizdogona od swojej szyi, wciąż zatykając mu dłonią usta. Zobaczył, że małe, wodniste oczy Glizdogona rozszerzyły się od strachu i zaskoczenia: zdawał się tak samo jak Harry wstrząśnięty tym, co zrobiła jego ręka, która zdradziła go na moment, przejawiając litość. Zaczął więc szarpać się z Harrym i Ronem jeszcze gwałtowniej, jakby chciał zadośćuczynić chwilowej słabości.
- No i mamy to - wyszeptał Ron, wyrywając mu różdżkę z dłoni.
Pozbawiony różdżki Pettigrew łypnął na nich przerażonymi oczami, a potem utkwił wzrok w czymś innym. Jego metalowe palce zbliżały się nieuchronnie do jego własnego gardła.
- Nie..
Harry bez namysłu chwycił metalową dłoń i próbował ją odciągnąć. Bez skutku. Srebrne narzędzie, które Voldemort podarował najbardziej tchórzliwemu ze swoich sług, zwróciło się przeciw swojemu rozbrojonemu i bezużytecznemu właścicielowi. Pettigrew odbierał nagrodę za chwilę zawahania się, na moment okazania litości: srebrne palce dusiły go na ich oczach.
- Nie!
Ron też go puścił i razem z Harrym próbowali odciągnąć miażdżące palce od gardła Glizdogona, ale bez skutku. Twarz mu zsiniała.
- Relashio! – syknął Ron, celując różdżką w srebrną rękę, ale zaklęcie nie podziałało. Pettigrew osunął się na kolana i w tej samej chwili Hermiona krzyknęła przeraźliwie nad ich głowami. Wybałuszył oczy, drgnął po raz ostatni i zamarl bez ruchu."
Hmm... Bardzo ciekawa magia. Jego nagroda – ręka, którą obdarzył go Voldemort zadziałała przeciwko Glizdogonowi, w momencie, w którym poczuł litość. Czy ów ręka, była tak zaczarowana, że działała tylko, kiedy osoba czuje nienawiść, złość? Dobre pytanie.
Jeszcze jedna krótka sprawa: zabezpieczenie Ministerstwa Magii. W porównaniu do Banku Gringotta było dosyć żałosne i właściwie każdy w pelerynie, czy też po wypiciu eliksiru wielosokowego mógł tam wejść. A przecież tak chcieli złapać Harry'ego i członków Zakonu, więc mogliby się postarać (w banku było zabezpieczenie przed oszustwami). Dlaczego też tak było? Ich zaniedbanie, czy błąd Rowling, że położyła na to mały nacisk?
To tyle. Podzieliłem się z wami wszystkimi nurtującymi mnie pytaniami i przemyśleniami i mam nadzieję, że wyrazicie w komentarzach swoje opinie dotyczące wyżej wymienionych spraw.
Nadesłane przez: Slyth
Dodane: wrzesień 10 2007 07:44:34