Bazyliszek
Dodane przez Riddle Of Death dnia 07 August 2012 01:34
FAKTY ZNANE
Wg J.K.Rowling bazyliszek rodzi się z kurzego jaja podłożonego ropusze. Może żyć nawet kilkaset lat. Jest olbrzymim, szmaragdowozielonym wężem, mierzącym nawet kilkadziesiąt metrów długości. Potwór ten, w wyobrażeniu autorki sagi o młodym czarodzieju, ma trójkątny łeb oraz żółtozielone oczy. Całe jego ciało pokrywają łuski. Bazyliszek oprócz jadowitych kłów dysponuje jeszcze jedną śmiercionośną bronią: spojrzeniem. Osoba, która spojrzy mu prosto w oczy natychmiast pada martwa. Jeśli jednak ofiara zobaczy oczy węża niebezpośrednio, zostanie spetryfikowana. Ta kreatura wyposażona jest także w długie i niezwykle ostre kły. Jad bazyliszka jest bardzo silny i działa szybko. Ponadto istnieje na niego tylko jedno antidotum, niezwykłe rzadkie: łzy feniksa. Samo monstrum lęka się jedynie piania koguta, które powoduje jego natychmiastowy zgon. Stwór ten jest odwiecznym wrogiem pająków (akromantul). W przeszłości bazyliszki były hodowane przez czarodziejów, jednak już w średniowieczu hodowla została zakazana.
Tak zapewne wyobrażamy sobie bazyliszka my, fani Harry'ego Pottera.
Drugim bazyliszkiem, bardzo popularnym w Polsce, jest prastary stwór z Legend Warszawskich A. Oppmana. Był to niby kogut, niby wąż. Głowę miał kogucią z ogromnym purpurowym grzebieniem w kształcie korony, szyję długą i cienką, wężową, kadłub pękaty, nastroszonymi czarnymi piórami pokryty, i nogi kosmate, wysokie, zakończone łapami o ostrych olbrzymich pazurach. Ale najstraszniejsze były oczy potwora: wyłupiaste, okrągłe, do sowich ślepiów podobne, jarzące się to czerwono, to żółto.
Krzyżówka koguta z wężem prawdopodobnie wzięła swój początek z historii o narodzinach kreatury. Bazyliszek wykluwa się z jaj, złożonych przez siedmioletnie koguty, a następnie wysiadywanych 9 lat przez ropuchy lub węże.
FAKTY NIEZNANE
Historia Naturalna Pliniusza Starszego podaje pierwszą pisemną wzmiankę o naszym potworze. Wg autora bazyliszek był małym, lecz niebezpiecznym wężem, mierzącym zaledwie 30 centymetrów. Zwany królem węży ze względu na podobną do korony, jasną plamę na łbie. Bazyliszek miał poruszać się w pozycji pionowej (nie pełzając po ziemi), a swoim toksycznym oddechem kruszyć skały i palić zarośla. Z powodu własnych śmiercionośnych wyziewów wąż był skazany na zamieszkiwanie pustyń. Stwór ten miał aż dwa słabe punkty. Nie mógł znieść odoru łasicy ani piania koguta. Aby pokonać go za pomocą łasicy, należy zwabić go do jej nory oraz pozatykać wszystkie wejścia, aby dokonał żywota od jej wyziewów. Zgładzić bazyliszka za pomocą koguta jest łatwiej, gdyż według rzymskiego pisarza Eliana wystarczy, by monstrum usłyszało kogucie pianie, a natychmiast padnie nieżywe. Jednak najlepszą (i najbardziej oczywistą) metodą jest użycie lustra i przerażenie potwora po prostu na śmierć.
W średniowieczu bazyliszek zaczął być przedstawiany jako stwór o ciele węża, lecz z głową, skrzydłami oraz nogami koguta. Czasami pokryty piórami, czasem rybimi łuskami. Mógł być jadowitym wężem, złowrogim, ziejącym ogniem smokiem lub śmiercionośnym jaszczurem - wszystko zależało od tego, kto opowiadał historię.
Pierwowzorem bazyliszka była śmiertelnie jadowita kobra egipska poruszająca się z wyprostowanym do ataku łbem, na którym widnieją podobne do korony znaki.
WSPÓŁCZESNY BAZYLISZEK
Bazyliszek Płatkogłowy to współczesna wersja monstrum żyjącego w Komnacie Tajemnic. Ta niespotykana jaszczurka występuje od wschodniego Hondurasu po zachodnią Panamę. Zamieszkuje wilgotne lasy tropikalne Ameryki Południowej i Środkowej. Młode osobniki są owadożerne, a dorosłe również roślinożerne. Bazyliszki prowadzą nadrzewny tryb życia, są jednak doskonałymi pływakami i potrafią przebiec po powierzchni wody trzymając się niemal zupełnie prosto na tylnych nogach. Dzięki tej umiejętności, bazyliszki płetwogłowe bywają nazywane Jaszczurkami Jezusa Chrystusa.
