---

Koszmary... A, raz na jakiś czas się zdarzy... Ale to z rzadka. Moje sny są dziwne - owszem, są bardzo dziwne i głupie, to zawsze. Ale raczej nie miewam koszmarów. A gdy już miewam... Najbardziej utkwił mi w pamięci koszmar z czasów, gdy miałam 3 - 4 latka - tak, wciąż go pamiętam.
Mianowicie, kiedyś ciocia chciała dać mi winogrona. Ja zaparłam się, że ich nie lubię (co potem się zmieniło, wiadomo). A sen tej nocy wyglądał tak: czarno. Bezkresna otchłań, tylko ja i ciemność. Aż tu nagle, znikąd pojawiają się zielone winogrona. Wielkie, z oczkami, buźkami i kończynami dolnymi oraz górnymi. Animowane, niczym ze starego Kubusia Puchatka. Goniły mnie. Chciały mnie zjeść. Ot i cały koszmar.
Makabra, prawda?
Iks de.