---

Raczej rzadziej niż częściej miewam koszmary, często (dziękować siłom nadprzyrodzonym) noc mija szybko, miło i bezboleśnie. Jednak, gdy już o czymś śnię, zwykle patrzę na śmierć mojej rodziny. Ostatnio, pod wpływem (chyba) książek patrzyłam na to, jak podczas II Wojny Światowej cała moja rodzina została rozstrzelana, a mnie pochowali z nimi żywcem, i tego typu podobne rzeczy. Nie lubię tego i błogosławię moment, w którym się budzę, a raczej w którym mama mnie budzi.