---

W dzieciństwie oglądałam "Sabrinę - nastoletnią czarownicę" - niegdyś był to mój ulubiony serial. Parę lat temu w ramach przypomnienia obejrzałam ze 2 sezony na YT - nie powalił mnie, ale nadal ciepło o nim myślę. Ba, częściej o zwykłych ludziach mówię 'śmiertelnicy', jak to się określało w "Sabrinie" niż 'mugole'.
Miałam krótki epizod (zresztą nie tylko ja miałam krótki, bo przestali to produkować po 13 odcinkach) z serialem "Eastwick" z jednym z moich ulubionych aktorów - Paulem Grossem w obsadzie. Zapowiadało się nieźle, ale po kilku odcinkach zaczęli przynudzać, wprowadzać jakieś niezrozumiałe rzeczy, podobno zakończenie sezonu wcale nie było zakończeniem, wprowadzili nowe postacie i tajemnice, a potem przestali nagrywać. Ale za to główny bohater nadrabiał urodą :)
Zdarzyło mi się też obejrzeć kilka odcinków "Czarodziejów z Waverly Place". Zabijacz czasu, jak większość seriali produkowanych aktualnie przez Disney'a. Z tych, które widziałam, ten chyba spodobał mi się najbardziej. Nie jest to kino najwyższych lotów, ale jak jakieś dziecko w rodzinie ogląda, to czasem się przyłączam ;)
No i "Roswell - w kręgu tajemnic". Może to i nie czarodzieje, tylko obcy, ale też używali magii :) podobnie, jak w "Eastwick", twórcy serialu przekombinowali w pewnym momencie. Trzy plusy jednak dostrzegłam - muzyka z czołówki, Katherine Heigl i Brendan Fehr. Inna kwestia, że nie wiem co sprawiło, że ten serial cieszył się taką popularnością, bo sząłu nie robił, d*py nie urywał, a miejscami wręcz męczył.