---

Scena 'przyniesienia' Cedrika mnie wzruszyła, ale nie płakałam. Za to na drugiej części Insygnii Śmierci zdarzało mi się to częściej i to za każdym razem jak oglądam ten film. Głównie przy scenach spotkania i rozmowy Harrego z rodzicami, Syriuszem i Lupinem, przy pożegnaniu z Ronem i Hermioną, przy protestach Ginny (Nie, Nie! itp.) gdy Vodli mówi, że zabił Pottera, no i przy przemowie Nevilla.