---

Klnę. Wiem, że to nic chwalebnego, wiem, że nie jest to oznaką dobrego wychowania, wiem, że dziewczynie to nie przystoi. Naprawdę to wszystko wiem. A i tak klnę. Oczywiście, mam jeszcze trochę kultury i zazwyczaj powstrzymuję się w miejscach publicznych, a także pośród rodziny, dorosłych i obcych, bo wiem, że nie każdy lubi, albo choć toleruje przeklinanie. Jednak wśród swoich znajomych nie krępuję się. Większość również klnie (moja najlepsza koleżanka potrafi i w kościele puścić niezłą wiązankę, nawet na księdza - po cichu, oczywiście) i wcale im to nie przeszkadza. Staram się jednak nie przesadzać. Czasem swoją wypowiedź podkreślę jakimś trafnym słówkiem, ale raczej nie zdarza mi się używać k***y jako przecinka, bo to mi się po prostu nie podoba, z dość dziwnego powodu - znudziło mi się. Po prostu za wiele osób w moim otoczeniu nadużywa w ten sposób przekleństw. Ja klnę jak szewc jedynie w złości. A wtedy to aż przykro mnie słuchać. >.>