---

Uwielbiam jego bajki - piszę to w czasie teraźniejszym, bo tak naprawdę nigdy nie przestałam ich lubić. Przypominają mi dzieciństwo, nocne czytanie i tą beztroskę.
Mimo wszystko pamiętam, że bajki Andersena zawsze wydawały mi się smutne- "Dziewczynka z zapałkami' jest tego doskonałym przykładem. Kochałam tą bajkę, ale jako dziecko jeszcze nie do końca rozumiałam.
Kocham także "Królową Śniegu" jest jedną z najpiękniejszych bajek, jakie kiedykolwiek czytałam i jestem pewna, że jeśli kiedykolwiek będę miała dzieci, na pewno ją im przeczytam.
To są prawdziwe bajki. Chcę wychowywać moje dzieci na czymś takim, a nie na telewizyjnych głupotach. Wiem, że będzie ciężko, to już w końcu nie te czasy, a jeszcze jak pomyślę, że musi minąć gdzieś z 10-15 lat, zastanawiam się jak to wszystko będzie wyglądało.
Na pewno nie zapomnę baśni Andersena, bo wiele mnie nauczyły i tak samo jak z Harrym- chciałabym je przekazywać w przyszłości dalej.