---

Syzyfowe prace. Lektury szkolne nawet lubiłam bo w większości coś się działo. A Syzyfowe prace ciągnęły mi się niemiłosiernie. Pełno w nich nużących opisów. Niby lekturę przeczytałam, ale pamiętam co się działo tylko w pierwszych dwóch rozdziałach. Zostałam uświadomiona na lekcji omówienia lektury, a metod rusyfikacji nigdy nie spamiętałam.
Nie lubiłam też Krzyżaków. Ta książka jest zdecydowanie za długa dla 14-latka (miałam ją czytać w pierwszej klasie gimnazjum). Pamiętam z niej tylko Zygfryda i jakąś wiotką blond lalę. A no i tego ze Spychowa :)