---

To, co tu zaprezentuję, to nie wiersz, a ballada. Napisana z humorem (jakby ktoś go nie wyczuł:)) Dedykuję wszystkim kawalerom...


Oda do kulawej miłości

Człowiek to wielce dziwaczne stworzenie
i jego śmiertelną wadę wymienię,
iż jedną z ludzkich przypadłości
jest częsta skłonność do miłości.

Raz idąc sobie przez trawnik zielony,
poranną rosą leciutko zwilżony,
wychwyciłem moim okiem sokoła
przecudną dziewczynę urody anioła.
Zbliżała się do mnie krokiem jednostajnym
machając w powietrzu swym biustem wydajnym
i zdało mi się, iż z kokieterią oko mi puszczała
i prawą ręką do mnie pomachała.
Jeszcze teraz mam w oczach jej puszyste włosy,
jak złociste na polach są pszenicy kłosy
i oczęta niebieskie jak czysty skrawek nieba.
Czegóż jeszcze do szczęścia facetowi trzeba?
Czerwone usteczka na twarzy promienieją,
perliste ząbeczki przecudnie się śmieją.
Czarnymi rzęskami w powietrzu trzepocze
i tnie je na oślep pszenicznym warkoczem.

W następnej chwili dech mi zaparło
przedziwne uczucie w me serce się wdarło
i zniewoliło duszę oraz ciało,
jakby na wieki usidlić mnie chciało.
Potem wariacje w mym brzuchu nastały,
a wszystkie zmysły działać przestały:
nogi zrobiły mi się jakby z waty,
oczy przesłoniły mi cieniste płaty.
Dawniej moje serce, jak najtwardsza skała,
dziś tkwi w tym samym miejscu amorowa strzała
i dumnie dynda na wszelakie strony,
bo oto kolejny miłością rażony
stoi i patrzy na kobietę marzeń
chcąc posmakować dorosłości wrażeń.

"Może pójdziemy dziś do kina
lub w restauracji skosztujemy wina?
W rachubę wchodzi także dyskoteka,
zgódź się, och proszę, nie każ mi czekać!"

Ona podchodzi do mnie dumnym krokiem,
mierzy mnie badawczo bazyliszka wzrokiem,
ja czuję wzrastającą coraz bardziej boleść,
a ona do mnie mówi: "Weź się odwal koleś!"

Czar pryska, pęka serce,
a ja rozgoryczony wielce
szukam dalej miłości,
gdyż wszystkim ludziom potrzeba czułości.

A morał z tego jest taki:
mądrze szukajcie miłości chłopaki,
bo gdy przyjdą zaślubiny
nie będzie już czasu na zmianę dziewczyny!:)