---

"Czarna różdżka"
Śmierć jest Twym panem,
Lecz człowiek kompanem.

Zabijasz mozolą,
A zgon następuje z Twej pani wolą.

Bez ze swego drewna dał Ci korpus,
Bo Ty razem ze Śmiercią grasz jeden opus.

Testral ze swego ogona dał Ci włos,
Byś swój okrutny zebrała kłos.

Wtem nadszedł Jeden i Jeden,
Którzy dla potężnych Czarodziei chcieli stworzyć Eden.

Zniszczyłaś ich więź,
Jak zwykle w czyjeś życie z butami chciałaś wleźć.

Twój władca jest Twym poddańcem,
A Ty poniewierasz i brudzisz go krwawym szańcem.

Dalej po ofiary chcesz biec,
Lecz teraz na brodzie martwego tworzysz wieniec.

To koniec, Twój upadek? Lecz kto to wie?!
Może ktoś wreszcie użyje twe drewniane glewie?