---

Nigdy wewnątrz X.

Przygody wesołego kaloryferka. Przygody wesołej Nigdy. Przygody bardzo radosne. ha, ha...

Witamy w dzienniku pokojowym. Nie, nie jestem na pokładzie...

Wesoła Nigdy, katastrofy dzień pierwszy. Godzina 2:06.

Zasypiam.

Jestem przybity. Dosłownie postawiony pod ścianą. Bez szans na ucieczkę.

Dni stają się coraz krótsze, mroźniejsze i choć wydawałoby się, że sprawi mi to radość, wcale tak nie jest. Pragnę słońca, które daje mi wolność.

Nienawidzę zimy.

Dopada mnie wtedy gorączka. Świat wiruje, a ja choć tak bardzo chciałbym się ruszyć, nie mogę. Naprawdę nie mogę. I jest mi coraz cieplej... wciąż cieplej i... cieplej. Nie jestem pewien czy to dobrze. Potrzebuję choć odrobiny spokoju... Cienia, chłodu.

Do diabła!

Tak się nie traktuje nawet psa!

Ani kota... który lubi się wykładać pode mną... albo na mnie.

Bezczelny.

Wyobraź sobie, że leżysz zdyszany, rozgrzany i chory, a ktoś znienacka kładzie się na Tobie, wyciąga wygodnie i zupełnie się Tobą nie interesuje. Czy tak w ogóle można? Dlaczego?

I co z tego, że mnie naprawdę doceniają... cóż z tego, że nie mogą żyć beze mnie... jeśli jestem im obojętny. Bez znaczenia... Nikt się ze mną nie liczy. Kaloryfer - rzecz prozaiczna. A uczucia? Cóż z nimi począć?

Ah... to tylko grzejnik.