---

Jako już człowiek już wtedy dorosły, bo, w końcu po latach się zdecydowałem przeczytać, nieco inaczej spojrzałem na tę serię książek. Chyba pierwsze co mnie uderzyło to relacje Severusa Snape i Harrego. Bezpodstawny i ciągły atak "Mistrza Eliksirów" na 11 latka, był czymś zagadkowym i nienormalnym. Na szczęście, Harry nie był zbytnio układnym i grzecznym chłopcem i miał przebogate doświadczenie, wyniesione z domu, w którym się wychowywał. Wuj Vernon i Dudley z koleżkami, dobrze go przygotowali. I wspaniale to znosił, w przeciwieństwie do Neville Longbottoma. Więc nie zawsze opłaci się być zbytnio grzecznym. Oczywiście, takie sprawy jak przyjaźń pomoc, poświęcenie to są oczywiste dla każdego.