---

Najlepiej skonstruowany tom "Harry'ego Pottera", nagromadzenie wątków, mniej lub bardziej istotnych - a przynajmniej wyglądających z pozoru na mniej istotne (np. Krzywołapkowe łowy na Parszywka, czy dziwne zachowanie Hermiony i jej nadmiar lekcji) - które koniec końców okazują się być kluczowe (Krzywołap polował na szczura, bo wiedział, że to nie szczur, tylko animag. Hermiona dawała radę uczęszczać na tyle zajęć, bo używała zmieniacza czasu, który okazał się być kluczem do uratowania Syriusza, itd. Przykłady można mnożyć)

Oprócz tego mnie również, jak i kilku innym osobom na forum, podobał mi się brak bezpośredniej konfrontacji z Voldemortem na końcu książki. Po tomach 1 i 2 było to duże (i pozytywne) zaskoczenie.

Btw. Nie pamiętam, który to był wywiad, ale Rowling stwierdziła, po napisaniu "Księcia Półkrwi", że z żadnego tomu nie była tak zadowolona od czasu ukończenia "Więźnia Azkabanu". Czyli niejako uznała te właśnie 2 tomy za najlepsze. Dziwnym trafem są to także te tomy, które najbardziej mi się podobają. ("Księcia..." lubię bardziej, mimo że uważam, że "Więzień..." jest lepiej napisany.)