---

Nareszcie dobre drabble o zupełnie innej tematyce, niż "śmieszna puenta". Chwała Ci za to, Dogmo!

Podyskutowałabym z Twoją wypowiedzią moll(u) - tak jak zdarzają się Ci, których nie zachwycają piękne widoki; którzy nie kochają swoich matek; którzy krzywdzą własne dzieci, tak samo zdarzają się Ci, którzy ich nie kochają. To trudne do wyobrażenia, ale zdarza się.
A ten przykład, który podałaś jest piękny, ale niezbyt trafny - bo mimo tych przeciwności, które dotknęły obie kobiety, i tę realną i tę mniej, różnią je uczucia do własnych pociech. Prawda jest taka, że ani ta matka, ani to dziecko, wspólnie nie zaznają szczęścia. Nie będzie nigdy takich momentów. Bo ona nie kocha dziecka, które urodziła i czyni najgorszą z możliwych rzeczy dla żyjącej, kochającej istoty. Brzydzi się jej, współczuje i zazdrości innym.

A wracając do tematu, dla którego się tu pojawiłam - drabble, które mnie osobiście zabolało. Ale to dobrze, skłania do przemyśleń. Tak jak zauważyła Moll - dużo w nim ukrytego słowa "obrzydzenie".
Piękne, naprawdę. Przykład tego, że można stworzyć obraz ze słów.



Obraz brutalnej i twardej rzeczywistości...