---

Może to dziwne, ale uwielbiam ciemność na zewnątrz, spacerować po zmierzchu, ale nie cierpię ciemności w domu, np. kiedy jest burz/wichura, ja sobie biorę prysznic i nagle gaśnie światło, wtedy trochę panikuję. Gdy jestem świadoma, kiedy światło zgaśnie, to spokojnie, wtedy lubię ciemność, ale kiedy ciemność staje się nagle i w jakimś zamkniętym pomieszczeniu, to boję się tego, co może się tam kryć. Wiąże się to trochę z moją arachnofobią - od razu czuję, że coś pomnie chodzi i wyobrażam sobie, że otaczają mnie pająki... Kiedy sama zgaszę światło, to jakoś sobie tego nie wyobrażam, ani nie dzieje się tak na zewnątrz. Może tak - lubię ciemność do czasu, kiedy sama powoduję, że ona jest. Kiedy ciemność sama się "pojawia", wtedy jej nie lubię.