---

Nic nie mam do operacji plastycznych pod warunkiem ,że nie jest to "jakieś widzi mi się". Według mnie ktoś, najpierw, powinien zaakceptować samego siebie, dopiero później decydować się na coś takiego, jeżeli dzięki temu naprawdę poczuje się wewnętrznie lepiej - bo niestety, tak już jest ,że ludzie oceniają po wyglądzie - tego się nie zmieni, więc tamci próbują dostosować się do tych wymagań. Najważniejsze jest to aby podobać się samemu sobie.Ale poprawić sobie trochę nos? Nie taka wielka, oburzająca, zmiana. Oczywiście nie zgadzam się z tym, kiedy te notoryczne dążenia do idealnego, wymarzonego ciała stają się swoista chorobą psychiczną - w takim momencie może się to źle skończyć. Takie seryjne, operacje robią często ludzie nie mogący pogodzić się ze starością, która prędzej czy później spodka każdego. Wstrzykują sobie więc botoks, dodają różnego rodzaju implanty, odsysają tłuszcz (!) a efekt końcowy może być wręcz straszny. No i takie operacje mogą być także niezwykle niebezpieczne. Zupełnie inaczej, rzecz jasna patrzę na sytuacje kiedy, takie działania są wręcz konieczne - ofiary różnego rodzaju wypadków, poparzenia itp. tutaj taka pomoc może odmienić jakość życia poszkodowanego.