---

Co mogę napisać o tej scenie. Czytałam niektóre wypowiedzi i muszę się zgodzić: scena ze wspomnieniami Snape'a jest pięknie przedstawiona. Tym bardziej jest to poruszające, gdyż nikt się nie spodziewał, że Snape, który od początku serii jest przedstawiony jako zimny, nieczuły facet, który nienawidzi Pottera. Jednak okazuje się, że facet potrafi kochać, można powiedzieć że "aż do śmierci". Alan Rickman świetnie odegrał swoją rolę. Było widać cierpienie, smutek, żal i bezradność.
Mnie bardziej poruszył fragment gdzie Snape wyczarowuje patronusa w rozmowie z Dumbledore'm. Tak sobie to wyobrażałam.
Ktoś kiedyś i gdzieś napisał, że Rowling w jednym rozdziale napisała lepszą historię miłosną niż Meyer (?) w całej serii "Zmierzch" i z tym muszę się zgodzić.