---

Uważam, że miłość w każdym wieku jest możliwa.

Ja jak miałam 12 lat i znalazłam sobie pierwszego chłopaka (jesteśmy do teraz razem), to też po 4 tyg. znajomości i chodzenia na randki powiedziałam mu, że go kocham. Przebrnęliśmy przez te głupie SMS-y np: "Kocham cie i nie opuszcze nigdy kochanie!", zazdrość i kłótnie o byle pierdołę. Po prostu szczenięca miłość.

Z latami wszystko się stopniowo zmieniało. Już nie czuję złości, gdy widzę jak rozmawia z jakąś dziewczyną, nie obchodzi mnie co robi, gdy jest z kolegami i beze mnie. Ufam mu.

Od pierwszego spotkania aż do teraz to uczucie, które czuję zawsze, gdy go widzę, pozostało takie samo.

Wydaje mi się, że jak się jest dzieckiem to się rozumie miłość inaczej... albo nie rozumie się jej wcale.

****
edit: co napisałam zamulającego posta xD