---

Charakter czarniejszy od atramentu, czyste zło. Tak można określić lorda Voldemorta. Zawsze był zły. Nawet w sierocińcu znęcał się psychicznie i fizycznie nad innymi dziećmi. Jako nastolatek imponując swoim rówieśnikom, a nawet starszym swoją mocą i wiedzą z zakresu czarnej magii, zebrał wokół siebie krąg zwolenników swoich metod. Po ukończeniu szkoły starał się o posadę nauczyciela obrony przed czarną magią, zapewne po to, by kształtować nowe pokolenie wedle swoich zasad i priorytetów. Obdarzony niezwykłą charyzmą zdołał zacieśnić wokół siebie krąg ludzi o podobnych ambicjach, którzy bali się działać samotnie. Mimo doskonałych planów przegrał bitwę o Hogwart. Przez jedną małą lukę w planie, małą a tak istotną. Nie przewidział tego, że mógł stworzyć horkruksa nieświadomie, jakby "przez przypadek". Czyżby nie rozumiał zasad magii, którą uprawiał? A może jego pycha i ignorancja go zniszczyły? Oto jak widzę Tego, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać.
Typowy czarny charakter, bez którego książka nie miałaby sensu. To on walczył z główną postacią przez prawie wszystkie tomy. Mam jednak do wujka Voldka pewien sentyment, choć nie bardzo wiem, skąd on się u mnie wziął.