Dodane przez atrammarta dnia 21-12-2008 13:33
#43
Z pewnością jedna z moich ulubionych postaci.
I nie zgodzę się z Tobą, !PWN, są na świecie osoby skłonne dojść do swego celu nawet po przysłowiowych "trupach" (choć masz rację tutaj dosłownie). Był skrzywdzony w dzieciństwie. Był tak przepełniony żądzą determinacji, postawienia na swoim, że to zaślepiło wszystko inne. Wszystko inne znaczy co? Znaczy tą miłość, która była w tej sadze tak ważna. Ale gdzie to dziecko miało jej doświadczyć? W tym sierocińcu?! A czego dziecko nie wyniesie z domu, tego i w szkole się nie nauczy. On nie miał gdzie jej doświadczyć. Był pusty. Nie miał rodziny, nie miał przyjaciół. Choć on czuł się z tym wspaniale, bo nigdy nie poczuł jak dobrze jest żyć z przyjaciółmi. Skoro nigdy tego nie doświadczył, jak mógł zdecydować co lepsze. To tłumaczy również jego pogardę do kochających, rodzinnych ludzi. Uważali, że bez miłości nie da się żyć, jak się nie da skoro on żył.
Podsumowując- postać ta była najmroczniejszą, ale i najciekawszą postacią z całej powieści. Skrzywdzony w dzieciństwie, próbował skrzywdzić innych. I może i się powtórzę, ale jest to moja ulubiona postać z całej książki.