---

Ooo...
Ja jestem... Nawet nie wiem jak to określić. Czasem jestem miła, życzliwa i uprzejma, ale to się zdarza bardzo rzadko. Najczęściej jestem wredna, arogancka, czepiam się szczegółów i do bólu jestem idealistką, o! Każdemu potrafię dociąć, czy chamsko coś skomentować i niekiedy moja niewyparzona gęba przysparza mi wiele kłopotów. Do tego, jak ktoś mnie wnerwi, ale to już naprawdę ostro, potrafię przywalić, okręcić się na pięcie i odejść. Mam niezły charakterek... Wiem, że nie wszystkim to się podoba, ale powiem szczerze - zdanie zdecydowanej większości mi zwisa i powiewa. Taka jestem i już... Nie sądzę, żeby to się prędko zmieniło.
Co do oceniania siebie - jestem mieszanką wszystkich przypadków, które wymieniłaś. Jak strzelę jakąś głupotę, krytykuję się aż za bardzo i wyzywam od jakichś nieudaczników. Jak ktoś mnie skrytykuje, wkurzy, czy zwyzywa, uważam, że jestem najlepsza na świecie - w ten sposób jakoś się dowartościowuję po obrazie przez tamtego kogoś. Ale na ogół akceptuję swój charakter - wiem, że nie mam szans (przynajmniej na razie), żeby go zmienić.