---

Ja mam wobec siebie trochę krytyczne podejście, co czasami jest dobre, a czasami nie. Mam wiele wad, poczynając od wyglądu zewnętrznego, na wewnętrznym kończąc. Bardzo łatwo wyprowadzić mnie z równnowagi i skrytykować. Na ogół nie jestem kłótliwa, ani niemiła. Staram być życzliwa dla ludzi, tak by zyskać ich zaufanie. Nie oceniam ich po pozorach i często bardziej skupiam uwagę na tych, którzy siedzą cicho, niż na tych, którzy pchają się na afisz. Ja zachowuje się podobnie. To zazwyczaj ja oglądam przedstawienie, choć bardzo często sama chciałabym w nim wystąpić.Boli mnie to, że choć ludzie w miarę mnie lubią, to nie zwracają na mnie większej uwagi. A ja próbuje zrobić na nich jakieś wrażenie, choć przez moją niezdarność nic mi się nie udaje. Talentów nie mam praktycznie żadnych: nie umiem rysować, śpiewać, tańczyć, pisać wierszy, nie jestem dobra w żadnych sportach...Nie jestem wybitnie uzdolniona z żadnego przedmiotu...Często mam wrażenie, że jestem zbyt poważna, smętna i nudna...;/ Chciałabym zmienić w sobie dużo, ale cóż...nic się nie da już zrobić.