---

Od czasu do czasu wychodzimy, by pobrylować trochę w Wielkim Świecie i posnobić się na widoku, zamiast stroić wyniosłe miny do znudzonego lustra w ponurych murach naszego pełnego antyków domostwa. Jesteśmy eleganccy aż do porzygu i pełni wyniosłego samozadowolenia. Pewnie wkraczamy na salony, by zawstydzić gospodarzy naszą wszechwspaniałością, aż tu nagle przypominamy sobie, iż zapomnieliśmy zabrać ukochanego przedmiotu, którego brak powoduje dotkliwy smutek i nagłe wzburzenie naszej błękitnej krwi. Znajomy scenariusz? Bez czego nie wyobrażacie sobie wyjścia z domu i dlaczego ten przedmiot jest dla Was tak ważny?