---

Jasne, że poznał, a mniszek ma całkowitą rację. Bał się, był w potrzasku, jego rodzinie zagrażało ogromne niebezpieczeństwo, sam Lord Voldemort gościł w jego rezydencji. Potrzebował chwili zastanowienia nad możliwymi scenariuszami. Gdyby do razu wydał Hermionę nie uniknąłby spotkania z Czarnym Panem. Poza tym miał już dość mordu. Widział śmierć nauczycielki mugoloznawstwa i był, co tu dużo gadać, przerażony. Wiedział, że najdrobniejsze potknięcie lub źle wypowiedziana myśl może spowodować gniew Voldemorta. Ponadto faktycznie mógł się obawiać, że to on dostanie rozkaz zabicia ludzi, których zna od dziecka. W głębi duszy był raczej dobrym człowiekiem, a już na pewno nie mordercą. Udowodnił, że nie jest do tego zdolny już w VI tomie. Żył w ciągłym napięciu, że Voldemort kolejny raz zleci mu coś podobnego, a on nie będąc w stanie wykonać zadania, jeszcze bardziej narazi swoją rodzinę.