---

Ja uważam, że HP jest bardziej lekturą dla starszych niż młodszych. Dla funu wciskam mojemu chrześniakowi (2 lata) czasem książki i różdżkę w łapki żeby zrobić fajne zdjęcia, ale nie wyobrażam sobie żebym miała pozwolić 5-latkowi oglądać HP albo czytać to takiemu maluchowi przed snem. Pierwsze dwie części to jeszcze luz, chociaż niektóre fragmenty (zwłaszcza w Komnacie Tajemnic) zdecydowanie nie są dla dzieci, ale generalnie jestem zdania, że tych książek nie powinny czytać osoby przed 11. rokiem życia. Bazyliszek zabijający wzrokiem, pająki pragnące pożreć uczniów, czarnoksiężnik wyrastający z głowy nauczyciela - to nie są sceny, które powinny docierać do dzieci.

Tak, myślę, że HP jest książką, która może spodobać się też starszym czytelnikom. Moja mama przeczytała dwie pierwsze części zanim mi przyszło do głowy żeby się za to wziąć. Skończyła przygodę z HP w połowie Więźnia Azkabanu, ale sama mnie namawiała żebym się za czytanie HP zabrałała. Moja nauczycielka w LO była fanką Pottera. Dwie z moich koleżanek zaczęły czytać powieści Rowling grubo po 25. roku życia, jedna się dość potężnie wciągnęła. Można, serio można. Czytając HP w wieku 15 lat wzięłam to za bardzo fajną opowieść o magii. Kiedy czyta się sagę w starszym wieku, dostrzega się więcej. Nie każdy od razu zostaje potteromaniakiem, ale myślę że warto przeczytać sagę, nawet jeśli jest się starszym i traktuje całość jak zwykłą bajeczkę.