---

Moja twórczość to mieszanina wszystkiego co się tylko da. Znajomi mówią, że filozofuję (mówią tak na wszystko czego nierozumieją lub nie chcą słuchać), choc jest w tym 'nutka' prawdy, bo często przedstawiam rzeczywiste fakty w poprostu mój własny, czasem trochę zbyt naukowy sposób.
O to co ostatnio wymyśliłem:

Ten ktoś...

Jeden ruch, kilka słów. Gniew, kłótnia, krzyk. Huk zatrzaskiwanych drzwi. Własny pokój, łóżko. Łzy. Znów to samo...Długa rozmowa z...No właśnie, z kim? 'On' zawsze jest przy Tobie. Zawsze duchem, nigdy ciałem. Zawsze wysłucha, nigdy nie odpowie. Jednak zawsze jest i prawdopodobnie nigdy juz nie odejdzie. Inni widzą jak rozmawiasz sam ze sobą, jednak Ty ciagle prowadzisz z kimś ten dialog, nawet gdy wiesz,ze to nie ma sensu...

Mam tu na takie 'wyżalanie sie' niewiadomo komu (taki żałosny monolog) po kłótni, jakiejs traumie itp. Powtórzenia celowe.

Gdzieś tam w Tobie dogorywa ostatni płomyk...
Spokojnie...
Taki płomień potrafi wiele wytrzymać...
Faktem pozostaje jednak,ze to od Ciebie zależy,
Czy pozwolisz mu wygasnąć,
Czy też pójdziesz go poszukać...
A czego ten płomyk?
Decyzja równiez nalezy do Ciebie...

Myslę,że sens łatwo zrozumieć...(wiem,że dużo trzykropków,ale jestem od nich uzależniony)

Zabójca, morderca, dzikie zwierze...
Ale czy rzeczywiscie jesteśmy od Was gorsi?
Wy tez zabijacie...
Tylko ,że my zabijamy by żyć,
Wy - dla przyjemności...
Niektóre z nas w ogóle są roslinożerne.
Czyż zwierzęta nie mają prawa to życia?
My też mamy uczucia,
Tez odczuwamy głód, pragnienie,
Tez potrafimy kochać.
Uszanujcie to...

To taki apel od zwierząt do ludzi. Lisy,norki i inne sa zabijane dla futer, czujemy sie, niektóre takie jak psy, poniewaz my juz ich nie chcemy...One tez maja uczucia...To tak jakby nas seryjnie mordowano,by potem np. obedrzec ze skóry...(do jedzenia np.drobiu nic nie mam,bo w dzisiejszych czasach kury są chodowane specjalnie do tego celu).


To by było jak narazie na tyle.Jak sie spodoba to dodam wiecej.
Ludzie przeglądacie to tylko czy naprawde czytacie? napiszcie coś...