---

Cichym, słodkim głosem, nuciła nieznaną mu melodię. Leżała tuż obok niego, jej kolorowa sukienka w kwiaty gładko opadała na wilgotną od rosy trawę. Bujne, rude włosy, piegi na nosie, głębokie, zielone oczy. To było dla niego coś, co sprawiało, że czuł się szczęśliwy.
Czuł, że nieważne jest to skąd pochodzi, jacy są jego rodzice, jak wygląda- liczyło się tak naprawdę jaki jest w głębi duszy. Tylko ona poznała jego głębię, jego inne oblicze.
Otworzyła oczy i spojrzała na niego.
-Severusie...?- zaczęła Lily.
-Tak?
Lily spojrzała na niego, zawahała się i lekko speszyła. Spojrzała w stronę zachodzącego słońca. W tym momencie było tylko ich - ich własne słońce. Mogli się rozkoszować nim, choć ten jeden dzień.
Złapał ją, niepewnie za dłoń.
-Będziesz o mnie pamiętał ? Mimo tego co może się stać? Nawet jeśli nasze drogi się rozejdą i nie spotkamy się już nigdy ?
Cisza. Cisza, która, aż krzyczała jej w głowie. O czym myśli ? Co odpowie ? Wracały ich wspólne wspomnienia...
-Zawsze...-powiedział cicho.
-Zawsze?- spytała Lily nie dowierzając w to co słyszy.
-Tak, zawsze...

Bianka-Wilde
"Pisarz nadaje metaforze ciało, lecz czytelnik duszę."-Georg Christoph Lichtenberg