---

Omawiałam ją w drugiej klasie gimnazjum (chyba) i nie wspominam jej zbyt dobrze. Opinie wujka i taty oraz pozytywne zdanie o twórczości Sienkiewicza po "Quo vadis" przekonały mnie, że szybko ją przeczytam i zabrałam się do niej dopiero miesiąc przed omówieniem. Niestety, w tym wypadku okazało się, że książka mnie nie zachwyca i zdążyłam przeczytać zaledwie pierwszy tom, a po omówieniu nie chciało mi się kończyć. Problem nie leżał w języku, ale raczej w trochę drętwej akcji. Po opisie wojen polsko - krzyżackich i polskiego średniowiecznego rycerstwa spodziewałam się czegoś więcej. Ogólne wrażenie średnie - szału nie było, ale jakiejś wielkiej tragedii też nie.