Mnie książka "Krzyżacy" podobała się bardzo, bardzo, bardzo. Skończyłam ją właśnie dzisiaj czytać (ale przeczytałam już wcześniej w sierpniu). Tyle razy mnie wzruszyła, a tyle razy byłam wściekła na tych, jak ja to mówię "Krzyżaców". Nawet śmiałam się do mamy i mówiłam: "Idę męczyć <<Krzyżaców>>" [czyt.: "Idę czytać <<Krzyżaków>>"].
Nie jest to prosta książka. Kiedy pierwszy raz ją czytałam, czułam do niej taką niechęć, że gdyby nie to, że zmuszałam się, to nie dobrnęłabym do końca. Ale za drugim razem wiedziałam już co będzie dalej, czytałam to na luzie i naprawdę mi się spodobała. To było wielkie przeżycie wejść w świat średniowiecza, wiedząc, że nie muszę czytać, ale czytam dla siebie, dla przyjemności.
Może spróbuję na tym sposobie przeczytać "Przygody Tomka Sawyera?" o.O
Edit;
Uwielbiam moment jej śmierci. ;>
Fantazjo - odpadłam! xD