---

Naprawdę? Przecież to wystarczy przeczytać dwa razy na głos i rozumie się bez problemu, może poza krosienką, której wygooglowanie zajęło mi 30 sekund. Powtórzę coś, co ci pisałem już przy twoim poprzednim temacie - to twoja robota, która wcale nie jest ciężka.
Co innego poprosić kogoś o pomoc w wyjaśnieniu jakiegoś problemu/zagadnienia, a co innego wklejać na chama zadanie na zasadzie 'zróbcie, bo mi się nie chce'.

Na próżno każesz mi tkać matko
Myślę teraz o czymś innym.
Ah, pozwól raczej wyjrzeć z okienka,
Czy mój Filon nie jedzie

Gdy spojrzeliśmy na siebie czule,
Powiedział tylko dwa słowa.
Bez niego czuje się samotna:
On jest połową mojej duszy!

Cóż go tak długo tam zatrzymało?
Przecież nie ma daleko.
On zna jeszcze słabo moje serce,
Które na niego tak czeka.

Przejedzie mój ukochany przez ten gaik;
Kiedy zobaczę jego oblicze?
Ptaki się stamtąd nagle ruszyły;
Pewnie to on nadjeżdża.

I sroczka z płotu skrzeczy na niego;
Cóż to? nie widać go jeszcze.
Filonie! na blask wzroku twojego
W ręce z radości zaklaszczę.

Otóż i widać - gość ukochany jedzie
Tak bliski memu sercu!
Miłość w te strony wzrok jego wiedzie,
A pod nim igra koń siwy.
Na chwile zasiądę do tkania, mój drogi,
Abym tę radość ukryła;
By nie zrozumiał Filon przybyły,
Że ja za nim tęskniłam.