---

Oczywiście, że miałam styczność z plotkami, choć sama ich raczej nie rozsyłam. Nie mam do tego głowy, nie uważam, żeby to był dobry sposób na zemstę i nie czerpię przyjemności z obgadywania kogoś, nawet wroga. A zresztą, nigdy nie byłam duszą towarzystwa, więc i tak nie byłabym dobrym materiałem na plotkarę. Za to słuchać jakichś nowinek - owszem zdarza mi się. Rzadko jednak sama się o nie proszę. Zazwyczaj to inni podchodzą i zaczynają coś w stylu: 'ej, a słyszałaś ty, że...' i przez najbliższe parę chwil słucham kto z kim, gdzie, jak i dlaczego, albo po prostu w większym towarzystwie znajomi zaczynają się prześcigać, co kto wie i kto wie więcej, a ja siedzę i słucham. Nie zdarza mi się jednak przesyłać tego dalej. Po prostu wiem, jak niektóre wątpliwej jakości informacje mogą człowiekowi zaszkodzić. Jako osoba raczej nielubiana przez tych, co mnie nie znają, byłam kiedyś ich ofiarą. Przez tydzień nie pokazywałam się na wsi, bo znakomita większość znajomych uważała mnie za kabla. Też coś. Co jak co, ale kablem to ja nie byłam, nie jestem i nie będę. W końcu okazało się, że to ktoś inny się wygadał, ale niesmak do plotek pozostał. Nie żebym była absolutnie przeciw. Poplotkować czasem można, a nawet trzeba, ale z rozsądkiem i umiarem, bo, gdy się przesadzi, naprawdę można komuś schrzanić opinię czy nawet życie. >.>