Dodane przez mniszek_pospolity dnia 29-10-2014 17:45
#1
W tym temacie możecie dyskutować o najsłynniejszym na świecie mafijnym filmie jaki kiedykolwiek trafił do kin. Nie będę zamieszczał opisów z innych źródeł. Na temat tego klasyku wolę dodać coś od siebie, czyli serca ^^. Pragnę zaznaczyć też, że można tu pisać o każdej z części: może ktoś widział tylko drugą, to niech śmiało się wypowie. Nie ma sensu rozbijania arcydzieł Coppoli na trzy odrębne tematy. Liczę, że ktoś obejrzał na ekranie gangsterskie dzieje życia rodziny Corleone, i zechce się podzielić.
Zacznę od siebie... Kocham te filmy jak mało które, po prostu jest w nich wszystko co najlepsze w sensacyjnym kinie. Mamy niezapomniane dialogi, zwroty, które na stałe weszły do użytku codziennego jak "propozycja nie do odrzucenia", "sycylijski telegram" itp. Wszystkiemu niesamowitego kolorytu i smaku dodaje niezapomniana i wyjątkowa muzyka. W pierwszej części niesamowite wrażenie wywarł na mnie legendarny Marlon Brando. Boże, ten akcent... To po prostu rola jego życia. W dodatku te wszystkie gesty: po premierze tegoż filmu prawdziwi gangsterzy zaczęli całować w pierścień na ręku swoich Donów (przełożonych mafijnych rodzin). W tej roli nie wyobrażam sobie absolutnie nikogo. Brando jest nie do zastąpienia. Młodziutki Al Pacino jeszcze nie świeci, ale wszystko nadejdzie w części drugiej.
EDIT: W ramach zachęty daję linka do króciutkiego zwiastuna pierwszej części: http://www.youtub...fnUvYn6HoM
Uwaga! Dalsza część posta zawiera spoilery.
Właśnie w niej młody Michael po śmierci ojca przejmuje władzę, i staje się głową rodziny (w pierwszym filmie ginie najstarszy syn Dona Corleone, bezwzględny Sonny). Początkowo nie zyskuje takiego autorytetu i poszanowania jak jego ojciec, ale z czasem inni gangsterzy zaczynają w nim dostrzegać realne zagrożenie oraz wroga. Jego zdrajcą okazuje się najmłodszy brat Frederico. Michael jednak wszystkiemu zaradza, i trzyma rękę na pulsie. Staje się kimś więcej niż królem przestępczego świata, jego wpływy rosną, ma w ręku biskupów, polityków, agentów federalnych, a przychody są większe niż niejednego banku w USA. W międzyczasie poznajemy historię młodego Vita Corleone (kapitalny Robert De Niro). Dowiadujemy się jak to się stało, że został gangsterem, jak wybił się w Nowym Jorku, dokonał zemsty w rodzinnej Sycylii, zyskał szacunek. To chyba moja ulubiona część ze wszystkich.
W ostatniej części Michael jest już kimś "legalnym", zakłada fundację, współpracuje z Kościołem, spotyka się z kardynałami (medal św. Sebastiana z rąk papieża). Żona odeszła, syn chce być operowym śpiewakiem - a nie iść w ślady ojca. Ma też córkę (nic o dzieciach wcześniej nie wspomniałem). Tymczasem na horyzoncie pojawia się nieślubny syn Sonny'ego Vincent Mancini (w tej roli Andy Garcia). Zako****e się w córce Dona, ale są kuzynami, taki związek nie ma najmniejszych szans na powodzenie. Michael oddaje władzę właśnie Andy'emu ( sam ma cukrzycę, przechodzi zawał, starzeje się). Koniec końców film kończy się tragicznie, ale tego nie ujawnię. Sami zobaczcie. Rozpisałem się, ale naprawdę bardzo ciężko jakoś skrócić trzy filmy, i tym samym zachęcić do obejrzenia. To prawdziwa klasyka i rozkosz dla sympatyków mafijnego kina, dla tych którzy kochają takich aktorów jak Brando, Al Pacino, De Niro, Garcia. Gorąco polecam!
Edytowane przez mniszek_pospolity dnia 29-10-2014 20:27