---

Dobre pytanie. Jak na prawdę zaczęła się moja przygoda z Potterem?
Tak na prawdę dobre kilka lat temu. Zaczęła się moja fascynacja filmami, potem dowiedziałam się o książkach (tak, nie wiedziałam jeszcze o książkach z tej serii, żyłam głównie filmami -.-). Jak każda ciekawska mała dziewczynka poszłam do biblioteki, złapałam Kamień Filozoficzny, wypożyczyłam. Na drugi dzień oddałam. Tak, przeczytałam tylko jeden rozdział, a ten pierwszy rozdział taaaak straaaasznie mnie nudził, że poddałam się. No bo przecież w filmie efekty specjalne są, dużo się dzieje, a w książce wieje nudą. Dałam sobie spokój z Potterem. Jakiś rok później dowiedziałam się, że moja koleżanka z klasy przeczytała kilka tomów Harry'ego Pottera. Ciągle o nim nawijała, wszyscy jej zazdrościli, że takie grube książki czyta. Ja też, prawdę mówiąc, zazdrościłam. Znów poszłam do biblioteki. Po wypożyczeniu Kamienia Filozoficznego zabarykadowałam się w pokoju, pominęłam pierwszy rozdział i czytałam dalej. Czytałam. Czytałam. Czytałam i czytałam i... wciągnęło mnie. Nadeszła era Pottera. W ciągu paru miesięcy przeczytałam wszystkie sześć tomów, potem czekałam na wydrukowanie Insygnii Śmierci. W końcu wszystkie tomy miałam już zaliczone kilka razy, byłam zafascynowana. Trochę to już mi przeszło, aczkolwiek nadal uwielbiam wracać do tych książek.