Zbliża się początek roku szkolnego. Do pewnego wieku, przeważnie w połowie wakacji, zaczynamy tęsknić za szkołą. Nie chce nam się siedzieć w domu, pisalibyśmy jakieś wypracowania, zaglądalibyśmy do podręczników, kupowali usilnie zeszyty. Ale z czasem przestajemy tęsknić. No i ja się na tym złapałam, że już drugie wakacje do tej szkoły nie tęsknię. Nie chce mi się siedzieć przed książkami, wstawać rano na autobus, latać po bibliotekach w celu znalezienia dodatkowych informacji, stresowania się klasówkami, kartkówkami, odpytywaniami. Ale mimo wszystko, kiedy już jestem w szkole, to cieszę się, że wreszcie się zaczęła. Dlaczego?
Prossssssste!
1. Mogę tam spotykać się z przyjaciółmi, co w wakacje jest baaardzo ograniczone.
2. Jest śmieszniej niż w domu, bo zawsze klasowe błazny wymyślą jakąś aferę.
3. Angażuję się w dodatkowe koła i rozwijam swoje zainteresowania.
4. Siedzę w szkole i nie muszę wykonywać głupich prac, do których zmuszają mnie w domu rodzice (a siedzenie w ławce całą lekcję jest naprawdę przyjemniejsze).
5. Są mundurki. Bez nich czuję się tak trochę łyso.
6. I co najważniejsze, uwalniam się na kilka godzin od rodzeństwa, które lata tylko wokół mnie (w wakacje i weekendy) całymi dniami i mówi: "Aneta! Patrz! Słuchaj! Chodź!".
Jak widzicie wszystko ma swoje dobre i złe strony.
Więc jakie dobre strony znajdziecie w swojej szkole?

Hm, w zasadzie to powinnam poczekać z napisaniem postu do następnego roku, bo zmieniam środowisko (idę do LO, do innej miejscowości niż moja), więc na razie ciężko mi stwierdzić, za co lubię moją obecną szkołę, bo formalnie chodzę już do liceum. ^^
W takim razie opowiem o gimnazjum. Powiem szczerze, że nie wspominam tamtej szkoły dobrze. Być może przez to, że moja klasa przynajmniej przez dwa pierwsze lata była do bani, ale być może to ja się tak negatywnie nastawiona od samego początku... Ale ok, temat jest za co lubimy szkołę, więc przechodzę do konkretów. No, więc gimnazjum miało taką szczególną atmosferę, byłam przywiązana też do tej szkoły ze względu na to, że chodziłam do niej aż dziesięć lat (Zespół Szkół). W zasadzie nie było nigdy nudno, zawsze ktoś był odpowiedzialny za jakieś akcje, które miały miejsce przynajmniej dwa razy na dzień (przykładowo kiedyś ktoś wlał ocet do kwiatów na korytarzu ^^). Pomijając kilka bardzo irytujących istot, ludzie byli naprawdę w porządku, chętni do współpracy. Lubiłam szkolne dyskoteki, naszego dyrektora m.in. za to, że wycofał już po roku mundurki i mogliśmy znowu normalnie się ubierać. Nie zapomnę niektórych nauczycieli, m.in. naszej polonistki (równa kobietka) czy też belferki od wosu - wiele jej brakuje do tego, żeby ją tak nazwać, ale kobieta była tak charakterystyczna, że nie sposób o niej zapomnieć. : D Lubię też moją szkołę za to, że mogłam dzięki niej poznać dwie moje przyjaciółki, do których mam pełne zaufanie i których możecie mi zazdrościć, o! ;]
Co do LO, to edytuję posta, kiedy będę mogła powiedzieć coś więcej niż to, że mamy świetny bufet, a panie w nim robią ponoć pyszne kanapki. *.*