Od cnoty Gryfonów,
Kretynizmu Puchonów
Przebiegłości Ślizgonów,
Chroń Nas Ravenclawie!

Jestem Krukonką braterską jak Gryfonka. Jestem przyjacielska jak Puchonka, ale mam w sobie coś ze Ślizgonki

Pomyślnych Igrzysk... I niech los wam zawsze sprzyja!

Hermiona i Tony wylądowali w ciemnym zaułku w pobliżu wieży Starka. - Teraz chyba trafisz do domu? - rzekła. - Tak, ale ty idziesz ze mną. - oświadczył, po czym chciał złapać za ramię, ale odsunęła się na kilka kroków. - Jak nie to co? - odparła dumnie i zrobiła jeszcze kilka kroków z zamiarem deportacji. - Poczekaj! - krzyknął Stark. - Uratowałaś mnie, więc pozwól mi się jakoś odwdzięczyć. - dodał. - Dobrze. - odparła i wyminąwszy go zbliżyła się do wyjścia z zaułka. Rozejrzała się i spojrzawszy na Tony'ego wykonała dłonią dziwny gest. Po chwili kiwnęła głową, by podszedł. - Skoro nie chcesz, by media Cię znalazły musiałam rzucić zaklęcię maskujące. Zdejmę je. Spokojnie. - dodała widząc, że chce coś powiedzieć. - Jako jedna z 4 osób na tej planecie mieszkających potrafię posługiwać się magią bezróżdżkową i różdżkową. Zaufałam Ci Anthony i mam nadzięję, ze się nie zawiodę na Tobie. Prowadź. - szepnęła. Dobrze wiedziała, że musi zachowac czujność. Jej matka od dziecka uczyła ją szpiegostwa. Mówiła jej, że uczyła ją sama Czarna Wdowa, ale Hermiona myślała, że kłamie. Idąc za Starkiem omiotła wzrokiem całą ulicę. "Żadnych Czarodzieji. To dobrze." Pomyślała i rozluźniła się nieco. Dotarwszy pod wieżę zdjęła zaklęcie i weszła za Starkiem do środka.
[/img]file:///C:/Users/Klient/Documents/Olcia%20/Zdj%C4%99cia/images.jpg[/img]

"Cnota" Gryfonów nudzić zaczyna

Pycha Krukonów w serce się wżyna

Kretynizm Puchonów niech nas ominie

POWSTAŃ Z POPIOŁÓW SLYTHERINIE !

Zielone jest godło i srebrny jest wąż,
Przez wiele lat razem jak jeden mąż ...
Salazar Slytherin ten dom zbudował,
Na głupie atuty czasu nie marnował,
Wybrał sobie ambicję i spryt niemały,
Tak, że z nim nawet węże gadały.

FANI RAPU! GDZIE SIĘ PODZIEWACIE???